Hallo allemaal!

Hier is alweer het tweede blogpost van mijn nieuwe blog. Leuk dat jullie meelezen/-schrijven (“niet te snel, we schrijven mee”)! In mijn blog van vorige week had ik het over de vertaler die zich ‘onderdompelt’ in het land en de cultuur van zijn vreemde taal. Ik wil daar graag meer over vertellen.

Bij de opleiding die ik heb gedaan, wordt er van de studenten verwacht dat ze in het derde jaar stage lopen in het land van de taal die zij hebben gekozen. De talen die je kunt kiezen zijn Engels, Frans, Spaans of Duits. Je begint de opleiding verplicht met Nederlands en Engels en kiest daar een tweede vreemde taal bij. Voor mij was dat Frans. Aan het einde van het tweede jaar koos ik ervoor om door te gaan met Engels (je studeert af in één vreemde taal) en dus ging ik in het derde jaar stage lopen in Engeland.

Voordat ik euforisch begin te oreren over de geweldige tijd die ik daar had, even wat technische informatie: ik woonde en werkte in een klein plaatsje genaamd Alnwick (spreek uit: Ennik, met de klemtoon op de eerste lettergreep) dat ligt in Northumberland, een soort van provincie, officieel Graafschap, van Engeland. Northumberland ligt aan de oostkust van Engeland, ten noorden van Newcastle en ten zuiden van Edinburgh in Schotland. Alnwick ligt precies tussen deze twee steden in, vlak aan de kust. Fun fact: het kasteel in dit stadje, Alnwick Castle, is een filmlocatie van verschillende beroemde films, zoals Harry Potter en Robin Hood: Prince of Thieves. Ik werkte daar full-time bij een vertaalbureau dat veel van het Nederlands naar het Engels vertaalt en andersom. Daar reviseerde ik veel teksten, zorgde voor de “alignment” van vertaalgeheugens (daar in een ander blogpost later meer over) en vertaalde zo nu en dan een tekst.

Dankzij mijn ‘landlady’, de lieve dame bij wie ik woonde, heb ik heel veel geleerd over Engelsen en hun gebruiken en gewoonten. Ik kon goed met haar praten over van alles en nog wat. Dit kwam uiteraard zeer ten goede aan mijn spreekvaardigheid. Mijn collega’s waren ook heel lief en geduldig en hebben me enorm geholpen mijn spreekvaardigheid, vertaalvaardigheid en communicatievaardigheden te verbeteren. Een aantal van hen spreek ik nu nog steeds en zijn goede vrienden geworden. Iets dat ik van te voren nooit had verwacht. Mijn landlady, zo noem ik haar nog steeds, nam me mee op tripjes naar bezienswaardigheden, waar ik vervolgens mijn familie ook weer mee naar toe nam. Engeland is verweven geraakt met mijn eigen leven door de opgedane ervaringen in die vijf maanden dat ik er woonde. Stiekem droom ik er van er ooit heen te emigreren. Foto’s van mijn stage kun je hier bekijken.

Door deze ‘onderdompeling’ snap ik de fijnere nuances van betekenissen van woorden en heb ik een goed begrip van de Engelse grammatica; essentieel voor een professionele vertaler.